Rozmowy z dziećmi o przemocy: Wskazówki dla rodziców i nauczycieli

Głośne akty przemocy, szczególnie w szkołach, mogą dezorientować i przerażać dzieci, które mogą czuć się w niebezpieczeństwie lub martwić się, że ich przyjaciele lub bliscy są zagrożeni. Będą szukać u dorosłych informacji i wskazówek, jak zareagować. Rodzice i pracownicy szkoły mogą pomóc dzieciom poczuć się bezpiecznie, zapewniając im poczucie normalności i bezpieczeństwa oraz rozmawiając z nimi o ich obawach.

1. Zapewnij dzieci, że są bezpieczne. Podkreślaj, że szkoły są bardzo bezpieczne. Potwierdź ich uczucia. Wyjaśnij, że wszystkie uczucia są w porządku, gdy dochodzi do tragedii. Pozwól dzieciom mówić o swoich uczuciach, pomóż im spojrzeć na nie z odpowiedniej perspektywy i pomóż im odpowiednio wyrazić te uczucia.
2. Znajdź czas na rozmowę. Niech ich pytania będą dla Ciebie wskazówką, ile informacji przekazać. Bądź cierpliwy; dzieci i młodzież nie zawsze chętnie mówią o swoich uczuciach. Zwróć uwagę na wskazówki, że mogą chcieć rozmawiać, takie jak kręcenie się w pobliżu, gdy zmywasz naczynia lub pracujesz na podwórku. Niektóre dzieci wolą pisać, grać muzykę lub wykonywać projekty artystyczne. Małe dzieci mogą potrzebować konkretnych działań (takich jak rysowanie, oglądanie książek z obrazkami lub zabawa z wyobraźnią), które pomogą im zidentyfikować i wyrazić swoje uczucia.
3. Wyjaśnienia powinny być dostosowane do rozwoju dziecka.
   • Dzieci w wiekuwczesnoszkolnym potrzebują krótkich, prostych informacji, które powinny być zrównoważone zapewnieniami, że ich szkoła i domy są bezpieczne i że dorośli są po to, aby je chronić

   .

   • Podaj proste przykłady bezpieczeństwa w szkole, takie jak przypominanie dzieciom o zamkniętych drzwiach zewnętrznych, monitorowanie dzieci na placu zabaw i ćwiczenia awaryjne w ciągu dnia szkolnego.
   • Dzieci zestarszych klas szkoły podstawowej i wczesnych klas gimnazjalnych będą głośniej zadawać pytania o to, czy naprawdę są bezpieczne i co robi się w ich

   szkole.

   • Mogą potrzebować pomocy w oddzieleniu rzeczywistości od fantazji. Omówienie wysiłków podejmowanych przez liderów szkół i społeczności w celu zapewnienia bezpiecznych szkół.
   • Uczniowiestarszych klas gimnazjów i szkół średnich będą mieli silne i zróżnicowane opinie na temat przyczyn przemocy w szkołach i społeczeństwie

   .

   • Będą dzielić się konkretnymi sugestiami na temat tego, jak uczynić szkołę bezpieczniejszą i jak zapobiegać tragediom w społeczeństwie. Podkreśl rolę uczniów w utrzymywaniu bezpiecznych szkół poprzez przestrzeganie wytycznych dotyczących bezpieczeństwa w szkole (np. nieudostępnianie budynku nieznajomym, zgłaszanie nieznajomych na terenie kampusu, zgłaszanie zagrożeń dla bezpieczeństwa szkoły ze strony uczniów lub członków społeczności itp.), zgłaszanie wszelkich osobistych obaw dotyczących bezpieczeństwa administratorom szkoły oraz uzyskiwanie wsparcia w zakresie potrzeb emocjonalnych.
4. Przegląd procedur bezpieczeństwa. Powinny one obejmować procedury i zabezpieczenia w szkole i w domu. Pomóż dzieciom zidentyfikować co najmniej jedną osobę dorosłą w szkole i w społeczności, do której mogą się zwrócić, jeśli czują się zagrożone lub narażone na ryzyko.
5. Obserwuj stan emocjonalny dzieci. Niektóre dzieci mogą nie wyrażać swoich obaw werbalnie. Zmiany w zachowaniu, apetycie i wzorcach snu mogą również wskazywać na poziom niepokoju lub dyskomfortu dziecka. U większości dzieci objawy te ustępują wraz z upływem czasu i uspokojeniem. Jednak niektóre dzieci mogą być narażone na bardziej intensywne reakcje. Dzieci, które doświadczyły w przeszłości traumatycznych przeżyć lub osobistej straty, cierpią na depresję lub inną chorobę psychiczną lub mają specjalne potrzeby, mogą być bardziej narażone na poważne reakcje niż inne. Jeśli masz jakiekolwiek obawy, zwróć się o pomoc do specjalisty ds. zdrowia psychicznegoned.
6. Należy ograniczyć oglądanie tych wydarzeń w telewizji. Należy ograniczyć oglądanie telewizji i zwracać uwagę, czy telewizor jest włączony w pomieszczeniach ogólnodostępnych. Nieodpowiednie rozwojowo informacje mogą powodować niepokój lub dezorientację, szczególnie u małych dzieci. Dorośli muszą również zwracać uwagę na treść rozmów, które prowadzą ze sobą w obecności dzieci, nawet nastolatków, i ograniczać ich narażenie na mściwe, nienawistne i gniewne komentarze, które mogą zostać źle zrozumiane.
7. Utrzymuj normalną rutynę. Trzymanie się regularnego harmonogramu może być uspokajające i promować zdrowie fizyczne. Zapewnij dzieciom odpowiednią ilość snu, regularne posiłki i ćwiczenia fizyczne. Zachęcaj je do nadążania za obowiązkami szkolnymi i zajęciami pozalekcyjnymi, ale nie naciskaj, jeśli wydają się przytłoczone.

Sugerowane punkty do podkreślenia podczas rozmowy z dziećmi

NASP udostępnia dodatkowe informacje dla rodziców i wychowawców na temat bezpieczeństwa w szkole, zapobiegania przemocy, reakcji dzieci na traumę i reagowania kryzysowego na stronie www.nasponline.org.

Oryginalny post

Udostępnij tę historię, wybierz swoją platformę!