CO2: Potężne narzędzie do odwrócenia skutków stresu

*To jest artykuł z letniego wydania Contentment Magazine z 2022 roku.

Autor: Lewis Coleman, MD, FAIS

Wprowadzenie

Szaleństwo jest rzadkością u jednostek – ale w grupach, partiach, narodach i epokach jest regułą. – Friedrich Nietzsche

Spośród wszystkich ignorancji i przesądów, które nękają ludzką egzystencję, pogląd, że dwutlenek węgla jest toksyczny i niebezpieczny, jest prawdopodobnie najbardziej oburzający. Szeroko rozpowszechniony pogląd, że dwutlenek węgla jest „gazem cieplarnianym”, który grozi stopieniem polarnego lodu i zatopieniem cywilizacji, wydaje się głupi, biorąc pod uwagę, że CO2 jest „gazem śladowym”, który występuje w stężeniach atmosferycznych wynoszących 0,03% i powoli zmienia się w czasie geologicznym. Epizody „globalnego ocieplenia” występują co kilkaset lat pomimo znikomych zmian w atmosferycznym stężeniu CO2. Na przykład epizod „globalnego ocieplenia” na początku XIV wieku umożliwił flocie gigantycznych chińskich dżonek eksplorację i mapowanie świata oraz udokumentowanie wolnego od lodu przejścia wokół bieguna północnego, które niedawno pojawiło się ponownie, dzięki czemu żegluga komercyjna cieszy się teraz alternatywą dla Kanału Panamskiego. Panika, która nastąpiła po eksplozji Apollo 13, stanowi być może najbardziej dramatyczny współczesny przykład ignoranckiego strachu przed CO2, który przenika naukę i społeczeństwo. Rzekomo wyrafinowany zespół wsparcia astronautów założył, że wydychany CO2 może zabić astronautów w ciągu kilku dni przed ich powrotem na ziemię, a ich konstrukcja prowizorycznego urządzenia pochłaniającego CO2 została okrzyknięta triumfem amerykańskiej pomysłowości. Niebezpieczeństwo było jednak wyimaginowane, ponieważ potrzeba było tygodni, aby stężenie CO2 zbliżyło się do niebezpiecznego poziomu, a CO2 mógł zostać wypłukany ze statku kosmicznego przy użyciu obfitych pozostałych rezerw tlenu.1 Jak ten strach przed CO2 powstał i stał się tak wszechobecny?

Każda komórka w organizmie wytwarza CO2 w sposób ciągły jako produkt uboczny metabolizmu. Ciało dorosłego mężczyzny zawiera około 1,8 l/kg do 126 l dwutlenku węgla.2 Większość z nich łączy się z wapniem i kolagenem, tworząc kości. Około 20 litrów istnieje jako wolny gaz w płucach lub jest rozpuszczony w płynach ustrojowych i tkankach, w porównaniu do 1 litra tlenu i 1 litra azotu.3 Gdyby był toksyczny, wszyscy byśmy nie żyli. Gdyby był narkotykiem, wszyscy bylibyśmy pijani. Zamiast tego CO2 jest łagodny, korzystny i niezbędny do życia. Tlen jest bez niego bezużyteczny, ponieważ umożliwia wszystkie elementy wychwytywania tlenu z atmosfery oraz jego transport i dostarczanie do komórek w głębi ciała. Co więcej, zapewnia najsilniejsze, praktyczne, niedrogie i bezpieczne zabiegi medyczne, jakie do tej pory odkryto, i może pomóc nam odwrócić skutki stresu. Jednak terapie CO2, które były powszechne 100 lat temu, zostały ukryte i zapomniane w naszej erze rzekomo zaawansowanej medycyny, a ta ignorancja spowodowała niezliczone niepotrzebne zgony.4,5 Jak pacjenci mogą ufać lekarzom, którzy nie znają tak podstawowych faktów? W tym eseju dokonamy przeglądu chemii, patofizjologii i właściwości terapeutycznych dwutlenku węgla oraz wyjaśnimy mechanizm transportu i dostarczania tlenu, w nadziei na przeciwdziałanie ignorancji.

Chemia i patofizjologia CO2

Dwutlenek węgla różni się od innych gazów na kilka sposobów, które wyjaśniają, w jaki sposób ułatwia transport i dostarczanie tlenu oraz w jaki sposób naśladuje znieczulenie ogólne i toksyczność:

1. Jest bezwonny w normalnym stężeniu atmosferycznym.w stężeniu 0,03%, ale powoduje bolesne uczucie duszenia, gdy jest wdychany w stężeniach powyżej 1%. Jest to czasami mylone z toksycznością, ale CO2 jest łagodny i obojętny i nie może uszkodzić tkanek.
2. Ma właściwości czynnika chłodniczego. Po sprężeniu uwalnia ciepło i przekształca się z gazu w ciecz. Po uwolnieniu z pojemnika pod ciśnieniem pochłania ciepło.
3. Jest teoretycznie lepszy od komercyjnych czynników chłodniczych, ponieważ jest tani, chemicznie obojętny i pozbawiony toksyczności.
4. Jest łatwiejszy do odizolowania od atmosfery poprzez sprężanie i chłodzenie niż inne gazy atmosferyczne. Wyjaśnia to, dlaczego był to pierwszy gaz, który został wyizolowany z atmosfery.
5. Chociaż miesza się równomiernie z innymi gazami w atmosferze, ma nieco większą masę cząsteczkową niż inne gazy, więc większość atmosferycznego CO2 unosi się blisko powierzchni ziemi.
6. Po uwolnieniu z pojemnika pod ciśnieniem tworzy chłodną, niewidoczną, bezbarwną chmurę, na którą tymczasowo wpływa grawitacja, tak że wylewa się jak woda i gromadzi się w zależnych przestrzeniach, dopóki nie pochłonie wystarczającej ilości ciepła, aby zmieszać się z otaczającymi gazami.
7. Hamuje wiązanie tlenu z cząsteczkami hemoglobiny w czerwonych krwinkach. Oddychanie obniża stężenie dwutlenku węgla w płucach do 5%, aby zoptymalizować nasycenie hemoglobiny tlenem. Wyższe ciśnienie parcjalne CO2 w narządach i tkankach obwodowych uwalnia tlen z krwi do narządów i tkanek.
8. Bezpośrednio stymuluje chemoreceptory oddechowe, umożliwiając oddychanie.
9. Przeciwdziała depresji oddechowej spowodowanej przez środki odurzające.
10. Przyspiesza metabolizm i usuwanie środków odurzających.
11. Bezpośrednio uwalnia tlenek azotu z naczyń włosowatych, a tym samym zmniejsza opór przepływu mikronaczyniowego poprzez mechanizm „nitrergicznego neurogennego rozszerzenia naczyń”. Zwiększa to pojemność minutową serca i przyspiesza transport tlenu do komórek.
12. Oddychanie mieszaninami gazów uzupełnionymi CO2 lub wchłanianie CO2 przez skórę może poprawić zarówno perfuzję tkanek, jak i ich natlenienie, a tym samym przeciwdziałać skutkom choroby skuteczniej niż konwencjonalne leki.
13. Po zmieszaniu z powietrzem atmosferycznym w stężeniu do 10%, CO2 zwiększa uwalnianie tlenu z hemoglobiny i poprawia natlenienie tkanek. Wyższe stężenia CO2 w powietrzu atmosferycznym zakłócają ładowanie hemoglobiny tlenem w płucach i grożą uduszeniem. Naśladuje to znieczulenie ogólne, ponieważ zaburza świadomość, ale jest łatwo odwracane przez przywrócenie tlenu do mózgu. Była to powszechna sztuczka stosowana przez „oszustów” w cyrkowych pokazach na przełomie ubiegłego wieku.
14. Po zmieszaniu z tlenem w stężeniach od 2% do 30%, CO2 zwiększa natlenienie tkanek i narządów poprzez optymalizację uwalniania tlenu z hemoglobiny. Stężenie CO2 większe niż 30% powoduje uduszenie niezależnie od suplementacji tlenem.

W wiosennym wydaniu magazynu Contentment wspomniałem o mechanizmie transportu i dostarczania tlenu, który wychwytuje tlen z atmosfery i dostarcza go do komórek w głębi ciała. Ten ważny mechanizm został zrozumiany na przełomie ubiegłego wieku, ale w niewytłumaczalny sposób jest nieobecny we współczesnych publikacjach medycznych. Dwutlenek węgla umożliwia wszystkie aspekty tego mechanizmu i dlatego jest tak samo niezbędny do życia kręgowców jak tlen. Aktywuje chemoreceptory oddechowe, aby stymulować oddychanie, zmniejsza mikrokrążenier opór przepływu, aby przyspieszyć transport natlenowanej krwi tętniczej do tkanek obwodowych i uwalnia tlen z czerwonych krwinek do narządów i tkanek.

Metabolizm komórkowy stale uwalnia dwutlenek węgla. Dwutlenek węgla łatwo rozpuszcza się w płynach ustrojowych i tkankach, powoli przenika przez skórę i wyrównuje się z atmosferą otoczenia. Chemoreceptory oddechowe dostosowują się do tej równowagi i starają się ją utrzymać. Prawie cały tlen w organizmie jest ściśle związany z hemoglobiną w czerwonych krwinkach, a hemoglobina jest zwykle w 100% nasycona tlenem, gdy krew przepływa przez płuca. Tlen jest szybko zużywany przez komórki, gdy jest uwalniany z hemoglobiny do tkanek. Dlatego też w organizmie istnieje niewielka „rezerwa tlenu”, a transport i dostarczanie tlenu muszą być ciągłe, aby utrzymać natlenienie komórek. Jeśli atak serca, utonięcie lub niedrożność dróg oddechowych zakłóci transport i dostarczanie tlenu, dostępny tlen we krwi zostanie zużyty w ciągu kilku minut, po czym nastąpi głód tlenu w komórkach mózgowych i śmierć.

Wdychanie powietrza atmosferycznego uzupełnionego niewielkimi ilościami dwutlenku węgla korzystnie zwiększa uwalnianie tlenu z hemoglobiny do tkanek i przeciwdziała niedotlenieniu komórek spowodowanemu chorobą i niepełnosprawnością. Z kolei niedobór CO2 zakłóca transport i dostarczanie tlenu poprzez zmniejszenie rzutu serca i perfuzji tkanek oraz poprzez hamowanie uwalniania tlenu z hemoglobiny do tkanek.

CO2 jest „gazem śladowym”, który stanowi zaledwie 0,03% powietrza atmosferycznego na poziomie morza; większość CO2 unosi się w pobliżu powierzchni ziemi i jest prawie nieobecna na dużych wysokościach, takich jak szczyty gór. Wyjaśnia to „chorobę górską” i zjawisko „strefy śmierci”, które występuje w pobliżu szczytu Mount Everest. Osoby oddychające powietrzem z niedoborem CO2 na ekstremalnych wysokościach cierpią na niedotlenienie mózgu, które czasami powoduje nieprzewidywalną i katastrofalną utratę przytomności, a powtarzające się narażenie na takie okoliczności powoduje uszkodzenie mózgu. Oddychanie CO2 jest najskuteczniejszym sposobem leczenia.6

W przeciwieństwie do CO2, tlen jest toksyczny. Oddychanie czystym tlenem przez ponad 24 godziny powoduje śmiertelne zapalenie płuc i zachęca do pożarów napędzanych tlenem. Co więcej, w większości przypadków nie poprawia natlenienia tkanek, ponieważ hemoglobina jest zwykle w 100% nasycona tlenem, gdy przechodzi przez płuca, nawet bez suplementacji tlenem. Niemniej jednak, pacjenci są rutynowo zalewani 100% tlenem, a zapotrzebowanie na dwutlenek węgla jest ignorowane.

Transport i dostarczanie tlenu

Mechanizm transportu i dostarczania tlenu odbywa się w następującej sekwencji kroków:

1. Dwutlenek węgla stymuluje chemoreceptory oddechowe, co aktywuje oddychanie.
2. Oddychanie uzupełnia tlen w płucach i obniża stężenie dwutlenku węgla w płucach do 5%, co optymalizuje ładowanie tlenu do cząsteczek hemoglobiny w czerwonych krwinkach przechodzących przez płuca, powodując, że natleniona krew tętnicza zmienia kolor na jaskrawoczerwony.
3. Serce pompuje natlenowaną krew tętniczą z płuc do naczyń włosowatych w narządach i tkankach.
4. Dwutlenek węgla uwalnia tlenek azotu (NO) ze ścian naczyń włosowatych, otwierając „bramę kapilarną” poprzez mechanizm „nitrergicznego neurogennego rozszerzenia naczyń”. Zmniejsza to opór przepływu mikronaczyniowego, co zwiększa pojemność minutową serca i przyspiesza dostarczanie natlenionej krwi do niedotlenionych tkanek. Na przykład, ćwiczące komórki mięśniowe zwiększają produkcję CO2, powodując miejscoweCO2, który zmniejsza opór mikronaczyniowy i przyspiesza dostarczanie natlenionej krwi do aktywnych tkanek mięśniowych. CO2 jest zatem głównym regulatorem przepływu i dystrybucji krwi.
5. Podwyższone ciśnienie parcjalne CO2 uwalnia tlen z cząsteczek hemoglobiny do narządów i tkanek, aby zaspokoić komórkowe zapotrzebowanie na tlen.
6. Hemoglobina zmienia kolor na niebieski po uwolnieniu tlenu do tkanek.
7. Pozbawiona tlenu krew żylna powraca do płuc w celu ponownego natlenienia.

Hiperwentylacja a hipowentylacja

Ze względu na oszustwo Leake/Waters (wyjaśnione poniżej), anestezjolodzy są tradycyjnie szkoleni w zakresie stosowania mechanicznej hiperwentylacji w celu wyeliminowania rzekomo toksycznych i narkotycznych skutków dwutlenku węgla. Hiperwentylacja jest z natury szkodliwa i nie przynosi żadnych korzyści.7 Jest to sprzeczne z intuicją, ponieważ oddychanie jest oczywiście niezbędne do życia, więc wydaje się rozsądne, że więcej oddychania jest lepsze, ale tak nie jest. Hemoglobina jest zwykle w 100% nasycona tlenem, gdy krew przepływa przez płuca, więc hiperwentylacja nie może poprawić „rezerwy tlenu” lub natlenienia tkanek. Zamiast tego hiperwentylacja niebezpiecznie wyczerpuje rezerwy tkankowe CO2, co zakłóca transport i dostarczanie tlenu, powoduje głód tlenu w narządach i tkankach oraz nieprzewidywalnie osłabia pooperacyjny napęd oddechowy.8-10 Nawet krótka dobrowolna hiperwentylacja powoduje głód tlenu w mózgu, który objawia się zawrotami głowy i dezorientacją. Jest to szczególnie problematyczne u pacjentów geriatrycznych o niskim tempie metabolizmu, którzy nie mogą łatwo uzupełnić wyczerpanych rezerw CO2 w tkankach.

Poniższe przykłady ilustrują niebezpieczeństwa związane z hiperwentylacją:

1. Shallow Water Blackout Syndrome: Zdrowi, młodzi pływacy tracą przytomność i toną po dobrowolnej hiperwentylacji w błędnym przekonaniu, że zwiększy to ich rezerwy tlenu i umożliwi im dłuższe pływanie pod wodą. Zamiast tego hiperwentylacja wyczerpuje rezerwy CO2 w tkankach, co paraliżuje chemoreceptory oddechowe i niebezpiecznie znosi potrzebę oddychania. W ten sposób pływak wyczerpuje zapasy tlenu we krwi i cierpi na bezbolesne niedotlenienie mózgu, które osłabia osąd, tak że traci przytomność i tonie.
2. „Strefa śmierci” na Mt. Everest: Spontaniczna hiperwentylacja i wyczerpanie CO2 z powodu niskiego stężenia tlenu i dwutlenku węgla na dużych wysokościach powoduje, że wspinacze górscy niespodziewanie mdleją i spadają na śmierć. Ponad 400 laureatów Nagrody Darwina na stałe przebywa na szczycie Mount Everest.
3. Przewodnicy, którzy rutynowo narażają się na ekstremalne warunki panujące na Mt. Everest, często cierpią na niedotlenienie mózgu.
4. Pacjenci poddani hiperwentylacji niespodziewanie zasypiają, przestają oddychać i umierają podczas rekonwalescencji po spokojnej operacji, ponieważ hiperwentylacja wyczerpuje rezerwy CO2 w tkankach, paraliżuje chemoreceptory oddechowe i sprawia, że napęd oddechowy jest niestabilny, dopóki aktywność metaboliczna nie uzupełni rezerw CO2 w tkankach. U pacjentów geriatrycznych może to czasami wymagać kilku godzin, jak w przypadku tajemniczej śmierci Andy’ego Warhola.8
5. Hiperwentylacja podczas operacji wyczerpuje rezerwy dwutlenku węgla w organizmie i zapobiega uwalnianiu tlenu z cząsteczki hemoglobiny.9 Powoduje to szkodliwy głód tlenu w tkankach i narządach, który objawia się majaczeniem pooperacyjnym i demencją, szczególnie u pacjentów geriatrycznych

.

6. Zatrzymanie oddechu u noworodka po cięciu cesarskimtion: Hiperwentylacja wyczerpuje rezerwy CO2 w tkankach płodu i matki, a noworodki są bardziej podatne na wyczerpanie CO2 niż ich matki.
7. Przedłużona depresja oddechowa po operacji pomostowania aortalno-wieńcowego, ponieważ technicy zajmujący się pomostowaniem, podobnie jak anestezjolodzy, uważają, że CO2 jest „toksycznym odpadem, takim jak mocz”, którego należy „pozbyć się z organizmu”.
8. Przedłużona depresja napędu oddechowego po mechanicznej hiperwentylacji podczas operacji.
9. „Nadwrażliwość na opioidy” przez wiele godzin po operacji, ponieważ środki odurzające i niedobór CO2 synergistycznie obniżają funkcję chemoreceptorów oddechowych.
10. Zwiększona zachorowalność i śmiertelność związana z ECMO (pozaustrojowa oksygenacja membranowa).
11. Zwiększona zachorowalność i śmiertelność w przypadku występowania obturacyjnego bezdechu sennego (OSA).
12. Zawał śródoperacyjny (ataki serca i udary) z powodu niedoboru tlenu w mięśniu sercowym.
13. Zwiększona zachorowalność i śmiertelność z powodu raka, chorób serca i chorób przewlekłych w odległym czasie po pozornie udanej operacji z powodu nieodpowiedniej narkotycznej analgezji podczas operacji.11
14. Fibroplazja siatkówki spowodowana hiperwentylacją 100% tlenem u wcześniaków, ponieważ niedobór CO2 zapobiega uwalnianiu tlenu do niedojrzałych komórek siatkówki

.

Te przykłady patofizjologii CO2 zostały szczegółowo omówione w moim wcześniej wspomnianym artykule zatytułowanym „Four Forgotten Giants of Anesthesia History”, który można pobrać od wydawcy lub z mojej strony internetowej www.stressmechanism.com, wraz z kopiami wszystkich opublikowanych przeze mnie artykułów. Zostały one również wyjaśnione w mojej książce „50 Years Lost in Medical Advance: The Discovery of Hans Selye’s Stress Mechanism” wydanej przez AIS za pośrednictwem Amazon.com.

Wady pulsoksymetrii

Niewiele pielęgniarek, lekarzy, a nawet anestezjologów docenia skomplikowaną charakterystykę i zwodnicze wady pulsoksymetrii, która jest najczęstszym sposobem monitorowania tlenu w szpitalach i klinikach. Nie mierzy on ciśnienia parcjalnego tlenu w tkankach, które jest krytyczną miarą natlenienia komórek. Zamiast tego określa nasycenie krwi tlenem za pomocą algorytmu, który ocenia częstotliwości światła odbijane od tlenu we krwi. Niestety, nie jest w stanie odróżnić tlenu związanego z hemoglobiną od tlenu nasyconego w osoczu i może zostać „oszukany” przez wiele okoliczności. Na przykład, nie może wykryć hipowentylacji, gdy pacjenci oddychają 100% tlenem i nie może wykryć komórkowego głodu tlenu spowodowanego mechaniczną hiperwentylacją, która wyczerpuje dwutlenek węgla i zakłóca uwalnianie tlenu z hemoglobiny do tkanek. Dzieje się tak rutynowo, gdy pacjenci są hiperwentylowani podczas operacji, w oparciu o fałszywe przekonanie, że dwutlenek węgla jest „gazem odpadowym”, który musi zostać usunięty z organizmu.

Zapomniane korzyści terapeutyczne CO2

Zbliżająca się apokalipsa I wojny światowej zainspirowała badania medyczne, które wyjaśniły mechanizm transportu i dostarczania tlenu. Friedrich Miescher (1844-1895), szwajcarski lekarz, który odkrył DNA, wykazał, że dwutlenek węgla reguluje oddychanie.12,13 Christian Bohr (1855-1911), duński badacz, odkrył, że dwutlenek węgla hamuje powinowactwo hemoglobiny do tlenu.14 Lekarze tamtej epoki byli zdumieni terapeutycznymi właściwościami dwutlenku węgla.15 Yandell Henderson, słynny amerykański badacz, wykazał, że dwutlenek węgla jest „gazem odpadowym”. CO2 optymalizuje funkcję sercowo-oddechową i zapobiega nieoczekiwanemu zatrzymaniu oddechu po operacji.10,16 Amerykańskie pielęgniarki i anestezjolodzy przyjęli suplementację dwutlenkiem węgla w celu powstrzymania wybuchów eteru, optymalizacji funkcji sercowo-oddechowej i zapobiegania astmie pooperacyjnej, niedodmie, zapaleniu płuc, nudnościom i nieprzewidywalnemu zatrzymaniu oddechu. Ich sukcesy zainspirowały powszechne wykorzystanie Carbogen, mieszaniny tlenu i dwutlenku węgla w zbiornikach ciśnieniowych, do leczenia nagłych przypadków medycznych, w tym utonięć, wdychania dymu, astmy, zapalenia płuc, ataków serca, udarów, upojenia alkoholowego, przedawkowania narkotyków, sepsy, infekcji i noworodków z problemami z oddychaniem. Karbogen stał się standardowym wyposażeniem wozów strażackich w dużych miastach i uratował wiele istnień ludzkich.7

Leczenie dwutlenkiem węgla

Choroba to szkodliwa nadaktywność mechanizmu stresu, który marnuje swoje substraty i wytwarza nadmierne i wadliwe wersje swoich produktów, które uszkadzają tkanki i zakłócają dotlenienie komórek. Niedotlenienie tkanek indukuje nieprawidłową produkcję kolagenu fibroblastów, co powoduje stwardnienie tkanek, które stopniowo zaburza funkcjonowanie tkanek i narządów oraz osłabia długowieczność. Terapia CO2 przeciwdziała niedotlenieniu komórek, otwierając bramę naczyń włosowatych, indukując angiogenezę (proliferację naczyń włosowatych) i promując uwalnianie tlenu z hemoglobiny do tkanek. W ten sposób CO2 może złagodzić chorobę, promować wyleczenie i poprawić wyniki w prawie wszystkich postaciach choroby. Na przykład „fakultatywne beztlenowce” powodują większość uporczywych i niebezpiecznych infekcji bakteryjnych, w tym zapalenie kości i szpiku, boreliozę, zgorzel gazową, MRSA (gronkowiec złocisty oporny na metycylinę) i wrzody zastoinowe. Drobnoustroje te są zatrute tlenem i rozwijają się przy jego braku, ale mogą tolerować niski poziom tlenu, dzięki czemu rozwijają się w słabo ukrwionych i dotlenionych kościach, więzadłach i prostacie. Dwutlenek węgla wspomaga penetrację antybiotyków poprzez poprawę perfuzji tkanek i zwiększa siłę działania antybiotyków poprzez zatruwanie tlenem fakultatywnych beztlenowców.

Leczenie CO2 może być jeszcze bardziej skuteczne przy użyciu nowoczesnych maszyn medycznych, monitorów i leków. Na przykład, hiperbaryczna terapia tlenowa może zostać ulepszona poprzez dodanie dwutlenku węgla do wdychanej mieszaniny gazów. Dzięki nowoczesnej kapnografii, pacjenci z przewlekłymi chorobami mogliby bezpiecznie spać w namiotach z powietrzem wzbogaconym dwutlenkiem węgla, aby przeciwdziałać objawom ich chorób. Dwutlenek węgla może być również bezpiecznie wchłaniany przez skórę w celu poprawy leczenia wielu schorzeń.13

Oszustwo, które powstrzymało postęp w medycynie

Dr George Washington Crile założył zawód pielęgniarki anestezjologicznej po I wojnie światowej, kiedy brakowało lekarzy.16 Crile był sławny w swoim czasie i powinien zostać zapamiętany jako ojciec anestezjologii, ale jego osiągnięcia zostały zdegradowane do zapomnienia. Wynalazł resuscytację krążeniowo-oddechową, przeprowadził pierwszą udaną transfuzję krwi, udowodnił, że środki odurzające mogą leczyć śmiertelne infekcje oraz że przedoperacyjna sedacja i narkotyczne uzupełnienie znieczulenia ogólnego optymalizuje wyniki chirurgiczne. Pielęgniarki połączyły znieczulenie eterowe z zasadami narkotycznymi Crile’a i równie słynnymi badaniami nad CO2 dr Yandella Hendersona.7

Ich sukces zainspirował powszechne stosowanie Carbogenu (synergistycznej mieszaniny 5% CO2 z 95% tlenem) w leczeniu astmy, niedodmy, zapalenia płuc, upojenia alkoholowego, wdychania dymu, zawałów serca, udarów mózgu, przedawkowania morfiny i problemów z oddychaniem.u noworodków. Uratowało to niezliczoną liczbę istnień ludzkich. Ich rosnąca sława wywołała konsternację wśród lekarzy, którzy pożądali ich praktyki.17 Doktorzy Chauncey Leake i Ralph Waters (którzy słynnie założyli zawód anestezjologa) spiskowali, aby oczernić reputację pielęgniarek, wymyślając fałszywe eksperymenty naukowe i fikcyjne raporty medyczne, które charakteryzowały dwutlenek węgla jako „toksyczne odpady, takie jak mocz, których należy pozbyć się z organizmu” za pomocą mechanicznej hiperwentylacji podczas operacji.

Rzadko kiedy tak niewielu cywilów wyrządziło tak wiele szkód tak wielu osobom. Dopuścili się niszczycielskiego oszustwa, które przetrwało do dziś i zabiło niezliczoną liczbę pacjentów, mimo że było sprzeczne z nauką.7 Oszustwo było tak skuteczne, że karbogen i dwutlenek węgla, które są prawdopodobnie najsilniejszymi i najbardziej praktycznymi metodami leczenia, jakie do tej pory odkryto, zostały wyparte z wiedzy i praktyki medycznej. Oszustwo zniechęca do leczenia korzystnymi środkami odurzającymi, ponieważ są one niekompatybilne z mechaniczną hiperwentylacją.18 Wymknęło się to poza granice znieczulenia. Został nawet przyjęty przez badaczy zwierząt, którzy nielogicznie używają dwutlenku węgla zarówno do znieczulenia, jak i eutanazji, nie biorąc pod uwagę jego nieludzkich konsekwencji.19-22 Utrzymuje się pomimo ostatnich badań, które ponownie odkryły terapeutyczne korzyści środków odurzających i hiperkarbii. Jego utrzymywanie się można wytłumaczyć jedynie ukrytymi wpływami korporacji, które czerpią zyski za cenę zdrowia publicznego. Dowody zostały omówione w mojej książce „The Great Medical Hoax of the 20th Century „17.

Moje pytanie brzmi: dlaczego te naukowe i medyczne triumfy zostały porzucone i zapomniane, i jak to oszustwo przetrwało w obecności nauki? Czy to możliwe, że potężne korporacje chemiczne są zagrożone perspektywą taniego, nietoksycznego CO2 zastępującego ich dochodowe czynniki chłodnicze? Czy to możliwe, że potężne korporacje medyczne promują hiperwentylację, która jest niezgodna z bezpiecznym stosowaniem narkotyków w celu promowania ich toksycznych leków przeciwbólowych NLPZ i w inny sposób podważają zdrowie publiczne w imię zysków?

Wnioski

Zbyt wielu pacjentów zmarło z powodu destrukcyjnej mistyfikacji CO2. Ekscytujące jest to, że terapia dwutlenkiem węgla stanowi tylko jedną z wielu prostych, bezpiecznych, skutecznych i przewidywalnych metod leczenia opartych na teorii stresu, które mogą zoptymalizować funkcje sercowo-oddechowe, zminimalizować nadpobudliwość mechanizmu stresu, przywrócić funkcje narządów, leczyć choroby i ratować życie. Co więcej, teoria stresu toruje drogę do opłacalnego rozwoju farmaceutycznego, który obiecuje całkowite wyeliminowanie chorób. Będę badał te perspektywy w przyszłych wydaniach Contentment Magazine.

Dla zainteresowanych, poniższe źródła ilustrują rozległe terapeutyczne zastosowania dwutlenku węgla, które były stosowane w zapomnianej przeszłości:

https://traffic.libsyn.com/secure/stressmechanism2/Foregger-O2-CO2-pages-hz.pdf

https://www.consciousbreathing.com/science/carbon-dioxide-in-medicine-part-i/

Referencje

1 Eisele, J. H., Eger, E. I., 2nd & Muallem, M. Właściwości narkotyczne dwutlenku węgla u psa. Anesthesiology 28, 856-865 (1967).

2 Cherniack, N. S. & Longobardo, G. S. Oxygen and carbon dioxide gas stores of the body. Physiological reviews 50, 196-243, doi:10.1152/physrev.1970.50.2.196 (1970).

3 Campbell, A. & Poulton, E. P. Oxygen and carterapia dwutlenkiem węgla. (Oxford University Press, H. Milford, 1934).

4 Overdyk, F. J. Postoperative Opioids Need System-Wide Overhaul. Anesthesia Patient Safety Foundation Newsletter (2010).

5 Overdyk, F. J. Pooperacyjne opioidy pozostają poważnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa pacjentów. Anesthesiology 113, 259-260; odpowiedź autora 260-251, doi:10.1097/ALN.0b013e3181e2c1d9.

00000542-201007000-00041 [pii] (2010).

6 Harvey, T. C. et al. Effect of carbon dioxide in acute mountain sickness: a rediscovery. Lancet 2, 639-641, doi:10.1016/s0140-6736(88)90465-5 (1988).

7 Coleman, L. S. Four Forgotten Giants of Anesthesia History. Journal of Anesthesia and Surgery 3, 1-17, doi:10.15436/2377-1364.16.468 (2015).

8 Coleman, L. S. w apsf Newsletter Vol. Winter 2009-2020 (Anesthesia Patient Safety Foundation, Administrator, Deanna Walker Anesthesia Patient Safety Foundation Building One, Suite Two 8007 South Meridian Street Indianapolis, IN 46217-2922 adres e-mail: [email protected] FAX: (317) 888-1482, 2010).

9 Coleman, L. S. A call for standards on perioperative CO(2) regulation. Can J Anaesth, doi:10.1007/s12630-011-9469-7 (2011).

10 Henderson, Y. Resuscitation with Carbon Dioxide. Science 83, 399-402, doi:10.1126/science.83.2157.399 (1936).

11 Monk, T. G., Saini, V., Weldon, B. C. & Sigl, J. C. Anesthetic management and one-year mortality after noncardiac surgery. Anesth Analg 100, 4-10 (2005).

12 Dahm, R. Friedrich Miescher i odkrycie DNA. Dev Biol 278, 274-288, doi:10.1016/j.ydbio.2004.11.028 (2005).

13 Buess, H. Joh. Friedrich Miescher and the contribution of Basle physicians to the biology of the nineteenth century. Yale J Biol Med 25, 250-261 (1953).

14 Chr. Bohr, K. H., and August Krogh. Concerning a Biologically Important Relationship -The Influence of the Carbon Dioxide Content of Blood on its Oxygen Binding. Skand. Arch. Physiol. 16, 401-412 (1904).

15 Rose, A. Carbonic Acid In Medicine/Carbon Dioxide in Medicine. (Funk & Wagnalls Company, 1905).

16 Henderson, Y. w Cyclopedia of Medicine (1940).

17 Coleman, L. S. 170 (American Institute of Stress/Amazon.com, Kalifornia, 2022).

18 Ainslie, S. G., Eisele, J. H., Jr. & Corkill, G. Stężenia fentanylu w mózgu i surowicy podczas oddechowych zmian kwasowo-zasadowych u psa. Anesthesiology 51, 293-297 (1979).

19 Conlee, K. M., Stephens, M. L., Rowan, A. N. & King, L. A. Carbon dioxide for euthanasia: concerns regarding pain and distress, with special reference to mice and rats. Lab Anim 39, 137-161, doi:10.1258/0023677053739747 (2005).

20 Danneman, P. J., Stein, S. & Walshaw, S. O. Humane and practical implications of using carbon dioxide mixed with oxygen for anesthesia or euthanasia of rats. Lab Anim Sci 47, 376-385 (1997).

21 Hawkins, P. et al. A Good Death? Report of the Drugie spotkanie w Newcastle na temat eutanazji zwierząt laboratoryjnych. Animals (Basel) 6, doi:10.3390/ani6090050 (2016).

22 Makowska, J., Golledge, H., Marquardt, N. & Weary, D. M. Sedacja lub znieczulenie wziewne przed eutanazją CO2 nie zmniejsza behawioralnych ani fizjologicznych oznak bólu i stresu u myszy. J Am Assoc Lab Anim Sci 51, 396-397; odpowiedź autora 397-399 (2012).