Przerywany post polega na tym, że przez z góry określony czas albo w ogóle nie jesz, albo znacznie ograniczasz spożycie kalorii. Zwykle odbywa się to na jeden z dwóch sposobów – poszczenie w naprzemienne dni i unikanie jedzenia w określonych porach posiłków każdego dnia. Przerywany post był w pewnym momencie uważany za kolejną modną dietę, która ostatecznie zniknie, gdy emocje wokół niej opadną.
Zaskakująco jednak pozostała ona dość trwała, a coraz więcej osób przysięga na nią i jej korzyści związane z utratą wagi (dowody na jej skuteczność są mieszane). Co jednak przerywany post robi dla testosteronu? Powiem ci.
Czy istnieje związek między przerywanym postem a testosteronem?
Istnieje związek, ale prawdopodobnie nie jest to związek, na który liczyłeś. We wczesnych badaniach (już w latach 80.) wykazano, że przerywany post może zwiększać poziom testosteronu. W ciągu ostatnich lat nauka w przeważającej mierze stwierdziła, że jest odwrotnie – przerywany post obniży poziom testosteronu. Przegląd badań z udziałem szczupłych, młodych, aktywnych fizycznie mężczyzn wykazał, że przerywany post obniża poziom testosteronu.
Nietrudno dostrzec możliwe przyczyny takiego stanu rzeczy. Na przykład, przerywany post może pozbawić organizm kalorii. Niedobór ten wpłynie na wiele procesów fizjologicznych, a organizm może zareagować zmniejszeniem zasobów przeznaczonych na produkcję hormonów.
Muszę powiedzieć, że badania nad związkiem między przerywanym postem a testosteronem są nadal stosunkowo rzadkie. Ludzkie ciało jest złożone i naukowcy wciąż nie wiedzą wielu rzeczy. Możliwe, że wraz ze wzrostem wiedzy na temat obu obszarów, przyszłe badania mogą ostatecznie dojść do innych wniosków niż obecne.
Ale czy utrata masy ciała nie wpływa na testosteron?
Istnieją cztery sposoby na naturalne zwiększenie poziomu testosteronu we krwi:
To właśnie w tym ostatnim aspekcie przerywany post może odegrać pewną rolę. Głównym celem przerywanego postu jest redukcja tkanki tłuszczowej i utrata masy ciała. W tym kontekście przerywany post może mieć pozytywny, choć pośredni wpływ na produkcję testosteronu.
Oto jak. Badania pokazują, że nadwaga jest szkodliwa dla całkowitego testosteronu. Uważa się, że w przypadku umiarkowanej otyłości jest to spowodowane zmniejszeniem globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG) w wyniku redukcji związanych z insulinoopornością. Większość testosteronu w organizmie jest przechowywana w SHBG, więc zmniejszenie SHBG wiąże się z niemal proporcjonalnym zmniejszeniem całkowitego testosteronu.
W przypadku ciężkiej otyłości niedobór testosteronu pogarsza się. Tym razem dotyczy to wolnego testosteronu, aktywnej formy testosteronu. Wolny testosteron spada z powodu pogorszenia kluczowej osi podwzgórze-przysadka-jądra. Niski poziom testosteronu sam w sobie stanowi ryzyko nadmiernego przyrostu masy ciała. Wszystko to tworzy błędne koło.
I odwrotnie, redukcja masy ciała w połączeniu z regularnymi ćwiczeniami i innymi nawykami zdrowego stylu życia może stymulować produkcję testosteronu.
Zmniejszona masa ciała zmniejsza również ryzyko przewlekłego stanu zapalnego, stresu oksydacyjnego i produkcji hormonu stresu – kortyzolu. Ponieważ każdy z tych czynników jest czynnikiem ryzyka niskiego poziomu testosteronu, uzasadnione jest, że przerywany post może pośrednio chronić normalny poziom testosteronu.
Ale nawet wtedy nie jest to wystarczający lub spójny stopień, abyśmy mogli powiedzieć, że przerywany post jest skuteczny.asting może być niezawodnym sposobem na niski poziom testosteronu.
Podsumowanie
Przerywany post jest skutecznym narzędziem do redukcji tkanki tłuszczowej i utraty wagi. Nie jest jednak rozwiązaniem na niski poziom testosteronu, mimo że redukcja masy ciała może wiązać się z poprawą całkowitego testosteronu. Jeśli już, to może zaostrzyć jego niedobór.
Jeśli cierpisz na niski poziom testosteronu, lepiej sięgnij po wypróbowane i przetestowane rozwiązania, takie jak boostery testosteronu. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, aby dowiedzieć się, która ścieżka leczenia jest najbardziej opłacalna. Może on zalecić zmiany w stylu życia, które najlepiej wspierają produkcję testosteronu. W ostateczności lekarz może przepisać testosteronową terapię zastępczą (TRT).
